"Λόγια μιας σιωπής"

Καρδιές πεινασμένες για έρωτα, λιμοκτονούν για πάντα μόνες.

Στιγμές ευτυχίας, ξεχασμένες στο χρόνο.

Δάκρυα που χύθηκαν, φτιάξανε ποτάμια. 

Λόγια που δεν ειπώθηκαν, γίνανε αστέρια.

Μέρη αταξίδευτα, τα έπνιξε η θάλασσα.

Βλέμματα χαμένα, ψάχνουν για κάτι.

Χαμόγελα σβησμένα, προσπαθούν να γελάσουν.

Ώμοι σφιγμένοι, γεμάτοι ένταση.

Χέρια παγωμένα, όχι απ' το κρύο.

Σιωπή. Σαν ουρλιαχτό.

Μ.Σ. Α.

Τα  άνθη του κήπου μου

*γαρδένια (που μυρίζει τόσο ωραία!)

*μαργαρίτα (τι γλυκιά! Καμία σχέση με τη δασκάλα της μουσικής)

*ροζ τριαντάφυλλο (να φτιάξω  λικέρ σαν την από πάνω;)

*δειλινά (πόσες φορές σκουπίσατε τα δάκρυά μου;)

*κρίνος (ελπίζω να μη μείνω έγκυος)

*τηλέγραφος (ευτυχώς που έχουμε το ίντερνετ τώρα)

*αγιόκλιμα (ποτισμένο βλάσμημα, είναι η αλήθεια)

*σκυλάκι (αν  υπολογίσω και τον Λουκ μου, δύο)

*Βιολέτα (τι να πω τώρα για σένα.. )

*Νάρκισσος (μακάρι να γέμιζες μόνο τους κήπους  κι όχι  τις καρδιές)

Φακές ερωτοτροπούν;

Ξεπλένουμε καλά (την διαφθορά των σκέψεων;)

Μια βράση (για να μην κολλάει το αναθεματισμένο σίδερο;)

Αδειάζουμε (τα συναισθηματικά αποθέματα;)

Μέτρια φωτιά (η ρουτίνα)

Τσιγγαρίζω το κρεμμύδι (να διώξω την οσμή σου)

Καρότα (δεν ήταν για τον σκύλο;)

Ρίχνω τις φακές ( ποτέ δεν είναι μόνες;)

Βάζω το νερό ( και γίνονται θαμώνες )

Σαραντεπέντε λεπτά ( αρκούν για να απηυδύσω;)

Αλατοπιπερώνω ( την καρδιά και πάω να κυνηγήσω)

«Αποπλάνηση»

Βλέμμα, που πλανήθηκε τυχαία στον χώρο και καρφώθηκε

Χαμόγελο, στοχευμένο, πονηρό, όλο υποσχέσεις

Καμπύλες, χορεύουν σε ρυθμό καλέσματος

Λόγια, καλλωπισμένα για να σαγηνεύσουν

Σιωπή, μυστήρια, ανεξερεύνητη και ερωτική

Κρεβάτι, καναπές και τραπέζι

Καύλα, έλξη ανίκητη, σαρωτική

Σώματα, αιώνια πάλη εξουσίας

Οργασμός, αθανασία δέκα δευτερολέπτων

Τέλος, κούραση και ένα μπέργκερ που φαγώθηκε

Να θυμάσαι

Ομορφιά, να βλέπεις και να νιώθεις

Γαλήνη, την ηρεμία να ακούς αλλά και στον θόρυβο την αρμονία

Ντροπή, κάποιες στιγμές χρειάζεται, όταν βρίσκεις λάθη

Σιωπή, χρυσός λέγεται μα ίσως να ναι αστεία

Φροντίδα, όλα γύρω θυμίζουν κρύσταλλο εύθραστο

Ευαισθησία, χρώματα πετούν τα συναισθήματα

Δύναμη, σαν κύμα, σαν βοριάς, σα βράχος

Προσοχή, όλα πετούν και φεύγουν, ας μην είναι άσκοπα

Φως, διάχυτο, κρυμμένο, στην μέρα και στη νύχτα

Πάθος, στη ζωή - να με θυμάσαι.